SMKA TAHAP : Dialah Murabbi Part 1

Beliau tiba di SMKA TAHAP seperti seorang hero. Hero yang kacak tentunya. Mengapa hero?

SMKA TAHAP adalah sekolah tarbiyah. Semua pelajar sekolah agama boleh mengakui mereka berada di sekolah tarbiyah, namun tetap SMKA TAHAP sudah pasti lain daripada yang lain. Dari Form 2 saya telah terlibat dengan kurikulum (bukan kokurikulum) sehinggalah Form 5 dan dalam tempoh itu saya berpeluang melihat sekolah lain (khususnya sekolah agama), Sebab itu saya berani cakap SMKA TAHAP memang lain dari yang lain. Mengapa lain?

........................................................

Ketika 2006, saya berada di Tingkatan 1, dan beliau berada di tahun kedua di sekolah ini, telah berlaku sesuatu yang dahsyat dalam lipatan sejarah SMKA TAHAP. Bumi biah solehah ini telah terpalit dengan sejarah hitam sebegini angkara segelintir pelajar (tidak layak digelar pelajar saya kira) yang tidak tahu bersyukur. Natijahnya, guru tarbiyah yang sangat disayangi ketika itu telah dinasihatkan pindah ke sekolah lain (dipindahkan). sudahlah tahun sebelum itu, seorang lagi guru tarbiyah yang juga cukup disayangi telah bertukar ke sekolah lain. 

Form 1 (kelas saya), 2006, SMKA TAHAP.

Maka bersedihlah abang abang dan kakak kakak yang cintakan tarbiyah. Bahkan mereka mengutuk diri sendiri kerana tak berupaya menghalang kejadian itu. SMKA TAHAP telah kehilangan matahari dan sinarnya. Soalnya, adakah kegelapan mula menyelubungi?

............................................................

Beliau hadir.

Hadir tepat pada masanya. Menguatkan lagi rasa hati ini sememangnya beliau adalah kiriman Allah buat bumi bertuah ini. Hero.

Tahun 2007, beliau mula memegang jawatan warden asrama. dan ketika itu saya telah pun memulakan tugas sebagai pengawas (di SMKA TAHAP Pengawas dipanggil Ketua Pelajar)

Saya waktu itu masih merangkak-rangkak untuk memahami makna tarbiyah. Saya lebih banyak memerhati daripada bertindak. Saya cukup suka memerhatikan beliau, dengar cerita-cerita beliau dan menganalisis setiap tindakan beliau. Beliau jelas, memang lain daripada guru yang lain. Pendekatan beliau pada para pelajar cukup berstrategis. Beliau tahu apa yang beliau mahu dan apa yang beliau lakukan. Seperti guru tarbiyah kebiasaannya, beliau amat garang dan tidak teragak langsung untuk menjatuhkan hukum, namun hukumnya seorang guru adalah rahmah buat pelajar.

Tahun pun berganti, dan saya pun semakin besar. Umur besar, dan tanggungjawab pun mula besar. Tahun 2008 menyaksikan perubahan. Ketika itu beliau betul betul bersemangat untuk melihat SMKA TAHAP mencapai piawai yang beliau mahu. Barisan pimpinan dikerah dan dibentuk sebaiknya agar menjadi saf yang kukuh dan utuh. Kuliah maghrib adalah medan utama beliau mendidik dan mengajar seisi sekolah betapa pentingnya ada asas agama dalam diri sebab dunia luar ibarat neraka bagi orang beriman. Dunia hari ini dunia fasya dan munkar. Apakah mungkin untuk kita berjaya mengharunginya jika tidak punya asas agama yang kukuh?

Saya masih memerhati dan menganalisis.

Pemilihan kitab (kuliah maghrib) untuk menjadi silibus tarbiyah kami juga dipilihnya dengan sebaik mungkin. Antaranya kitab karangan murabbi ummah zaman ini, Sheikh Habib Ali Jufri Hafizahullah yang bertajuk Maalim Suluk Lil Mar'ati Muslimah, juga kitab karangan Motivator yang mahsyur, Amru Khalid yang bertajuk Inni Ja'ilun Fil Ardhi Khalifah. anda tanyalah pada setiap insan yang pernah belajar di SMKA TAHAP, Apakah yang mereka rindukan tentang sekolah ini? Pasti dijawab mereka,

Mahu dengar kuliah beliau.

:)

............................................

Ketika saya fikirkan beliau, sebenarnya saya dihantui penyesalan yang tidak sudahnya. Sudah puas saya menyumpah diri ini, mengapa saya begitu tergamak untuk mengecewakan beliau sebegitu.

Masa itu tahun 2009, dan saya Form 4 . . .

 Bersambung...